Thyhet heshtja, Emmanuel Macron “shuplakë” të majtës: Askush nuk fitoi
Kush do e drejtojë qeverinë? Presidenti francez: Kryeministri do të emërohet pasi forcat republikane të kenë arritur kompromis
Më në fund Presidenti francez, Emmanuel Macron, ka reaguar për rezultatin e zgjedhjeve në Francë, duke i dhënë një shuplakë të majtës përmes një letre: “Askush nuk fitoi”.
Nga Uashingtoni, ku u mbajt samiti i NATO- s, kreu i Elysee shpjegoi se ai do të emërojë një kryeministër vetëm pasi forcat republikane të kenë “arritur një kompromis” në përputhje me “disa parime të mëdha për vendin”. Elysee tregon rrugën e saj, përkatësisht atë të një qeverie të gjerë “për të gjitha forcat politike që e njohin veten në institucionet republikane”. Presidenti francez më pas bën thirrje për një “kompromis” midis “forcave republikane” për të qeverisur vendin. Dhe përjashton mes rreshtave çdo bashkëjetesë me njërën apo tjetrën opozitë. Pra, mazhoranca në Asamblenë Kombëtare që do të formësojë Qeverinë shkon nga e djathta e qendrës në të djathtë, duke përjashtuar si të djathtën ekstreme të Rassemblement National ( RN) dhe partinë radikale të majtë La France Insoumise ( LFI). “Nëse e djathta ekstreme doli e para në raun
din e parë me gati 11 milionë vota, ju refuzuat qartazi t’i lini ata në qeveri”. Linja është e qartë për Macron dhe, megjithëse ai thotë se është i vetëdijshëm për praninë e “një kërkese të qartë për ndryshim”, ai vazhdon rrugën e tij. U deshën pak minuta para se zemërimi i partive radikale të binte mbi fjalët e Macron, i cili me fjalën “republikanë” dhe listën e parimeve që duhej të ndaheshin, përjashtoi
efektivisht të dy Menchonianët e La France Insoumise nga çdo marrëveshje. Se kush do ta drejtojë Francën pas zgjedhjeve historike legjislative mbetet ende një mister. Votimi i 7 korrikut dha për herë të parë në historinë e Republikës së Pestë një Asamble Kombëtare pa një shumicë të qartë absolute, edhe nëse Fronti i Ri Popullor, koalicioni i krahut të majtë i krijuar për të frenuar ngritjen e ekstremit të djathtë, duhet të përfaqësojë forca politike që udhëheq qeverinë e re.
REAGIMI I PARTIVE RADIKALE
Propozimi i kreut të Elysee nuk gjen mbështetje te palët e ndryshme që tashmë prej ditësh e kanë refuzuar këtë mundësi. Ai heq dorë nga verdikti i votimit dhe në vend të kësaj “duhet të përkulet para Frontit të Ri Popullor” reagoi me shpejtësi ndaj Jean- Luc Mélen
chon, simboli i së majtës ekstreme, i cili u ndje edhe më i provokuar nga fillimi i letrës së presidentit: “Asnjë nuk fitoi”. Në anën e kundërt, ishte Jordan Bardella, ish- kandidati për kryeministër i partisë së Marine Le Pen, i cili me tërbim shprehet: “Presidenti po organizon paralizën e vendit”. E vetmja siguri deri më sot është se dorëheqja e kryeministrit francez, Gabriel Attal, duhet të pranohet nga Presidenti i Republikës Emmanuel Macron më 17 korrik. Pas raundit të dytë të zgjedhjeve franceze, i cili u mbajt më 7 korrik, kreu i Elysee refuzoi dorëheqjen e kryeministrit francez, duke i kërkuar atij “të qëndrojë në detyrë për të garantuar stabilitetin e vendit”. Kryeministri në detyrë pas 7 korrikut ka dhënë dorëheqjen, por Macron i kërkoi të qëndronte qoftë edhe përkohësisht. Emri i tij mund të rishfaqet në rastin e një aleance
midis makronistëve të Rilindjes dhe përfaqësuesve të republikanëve, për të cilën shkroi Le Monde më 10 korrik. Qëllimi do të ishte krijimi i një koalicioni për të lënë të majtën në një qoshe. Në mbështetje të këtij opsioni do të ishin disa emra të rëndësishëm pranë kampit presidencial ( përfshirë Edouard Philippe, Aurore Bergé dhe Gérald Darmanin) që duan të shmangin një qeveri të Frontit të Ri Popullor “me çdo kusht”. Mes promotorëve do të kishte edhe disa eksponentë të krahut të djathtë ( Bruno Retailleau, Xavier Bertrand, Olivier Marleix), të cilët kanë kërkuar emërimin e një kryeministri nga ana e tyre. Megjithatë, ideja nuk gjen miratimin e të gjithëve. Nëse do të materializohej, disa eksponentë qendrorë do të ndaheshin nga Rilindja dhe mund të zgjidhnin mbështetjen e jashtme për Frontin e Ri Popullor.