Plaku demode që nuk di të flasë më për veshët e studentëve

qeverinë "Berisha", me universitetet që ka mbyllur që nga koha e tij, me mënyrën si merreshin atëherë doktoratat dhe si rrëmbehej diploma e natës.

Lë të imagjinojmë për një çast se të gjitha këto janë të vërteta. Le të përfytyrojmë se ndryshimi me "kohën e Saliut" është radikal. Le të besojmë se Luli, Monika, Qori, pedagogët, analistët janë fiks ashtu sikurse thotë Rama.

Po në fund të fundit, ç'u intere- son studentëve kjo gjë studentëve?

Ç'lidhje kanë ata me të gjithë të lartpërmendurit?

Si mund të ftohen ata të futen në zyrën e tij ( të të mirit pra) dhe të braktisin kundërshtarët e rilindjes?

Kush e ka ndjekur qoftë edhe përciptas protestën para Ministrisë të Arsimit e ka dalluar lehtësisht se pjesëmarrësit e saj bërtasin në kor: "Jo politikë". Sepse ata kanë një kredo shumë më të madhe, që me sa duket Rama nuk e kupton.

Ata janë ngritur jo vetëm kundër Edi Ramës, por kundër gjithë këtij sistemi, që u merr paratë dhe u jep diploma të pavlera, i ngërthen në konvikte mizerabël, për të mos u siguruar vende pune, i shkollon në Shqipëri, për t'i përgatitur për pjatalarës në Gjermani.

Në thelb, ata janë kundër të gjithëve dhe pak më shumë kundër kryeministrit të radhës, vetëm për faktin se ai sot gjendet në pushtet.

Prandaj, t'u flasësh atyre për diferencat dhe mospajtimet brenda një bote që e refuzojnë dhe e përbuzin si të tërë është një gomarllëk me brirë. Pikërisht këtë bëri Rama sot. Ai përdori instrumentet e një konflikti të vjetër për t'i folur brezit të ri. Ai u mundua të shpaloste konspiracione përçarëse, kontradikta të vjetruara, një gjuhë dhe një mendësi që ata, as e njohin dhe as e kuptojnë për t'i bindur të lënë protestën.

Ai u tregua i pazoti dhe i paaftë për t'i bindur edhe për qëllimin minimal që kishte: t'i bënte të braktisnin rrugën dhe të dialogonin me të.

Në monologun e gjatë alla Fidel Kastro ( mbi njëqind minuta), ku edhe ndonjë koncesion që lëshoi e fshehu nën kompleksin e vjetër se nuk po tërhiqej para opozitës, Rama i ngjau një lideri të plakur ( jo fizikisht), jashtë mode dhe të paaftë të komunikojë me një gjeneratë të re.

Për ata studentë që protestojnë, ai është tashmë në pension dhe ka filluar atë jetën e tretë, të cilën e ka reklamuar aq shumë në mediat e kazanit.

Nëse doni të bindeni për këtë, thjesht krahasojeni me vetveten. Hapni "You Tube" dhe shikoni fjalimin e tërheqjes nga armët kimike.